Sparsa jacent juncis transfixa, hic gutture rauco Rana dolet, pedibusque abscisso poplite ternis Reptat humi, solitis nec sese saltibus effert.
Jamque dies pygmæo aderat, quo tempore casi Pœnituit fœtus, intactaque maluit ova.
Nam super his accensa graves exarsit in iras
Grus stomachans, omnesque simul, quas Strymonis unda, Aut stagnum Mareotidis, imi aut uda Caystri Prata tenent, adsunt; Scythicaque excita palude, Et conjurato volucris descendit ab Istro, Stragesque immensas et vulnera cogitat absens, Exacuitque ungues ictum meditata futurum, Et rostrum parat acre, fugæque accommodat alas. Tantus amor belli, et vindicta arrecta cupido. Ergo ubi ver nactus proprium, suspensus in alto Aere concussis exercitus obstrepit alis, Terræque immensos tractus, semotaque longe Æquora despiciunt, Boreamque et nubila tranant Innumeri: crebro circum ingens fluctuat æther Flamine, et assiduus miscet cœlum omne tumultus. Nec minor in terris motus, dum bella facessit Impiger, instituitque agmen, firmatque phalangas, Et furit arreptis animosus homuncio telis: Donec turma duas composta excurrat in alas, Ordinibusque frequens, et marte instructa perito. Jamque acies inter medias sese arduus infert Pygmeadum ductor, qui majestate verendus Incessuque gravis reliquos supereminet omnes Mole gigantea, mediamque assurgit in ulnam. Torvior aspectu (hostilis nam insculpserat unguis Ore cicatrices) vultuque ostentat honesta Rostrorum signa, et crudos in pectore morsus.
Immortali odio, æternisqué exercuit iris
Alituum gentem, non illum impune volucris Aut ore, aut pedibus peteret confisus aduncis. Fatalem quoties gruibus distrinxerat ensem, Truncavitque alas, celerique fugam abstulit hosti! Quot fecit strages! quæ nudis funera pullis Intulit, heu! quoties implevit Strymona fletu! Jamque procul sonus auditur, piceamque volantum Prospectant nubem bellumque hostesque ferentem. Crebrescit tandem, atque oculis se plurimus offert Ordinibus structus variis exercitus ingens Alituum, motisque eventilat aera pennis. Turba polum replet, specieque immanis obumbrat Agmina pygmæorum, et densa in nubibus hæret: Nunc densa, at patriis mox reddita rarior oris. Belli ardent studio pygmæi, et lumine sævo Suspiciunt hostem; nec longum tempus, et ingens Turba gruum horrifico sese super agmina lapsu Pæcipitat gravis, et bellum sperantibus infert: Fit fragor; avulsæ volitant circum aera plumæ, Mox defessa iterum levibus sese eripit alis, Et vires reparata iterum petit impete terras. Armorum pendet fortuna: hic fixa volucris Cuspide, sanguineo sese furibunda rotatu Torquet agens circum, rostrumque intendit in hostem Imbelle, et curvos in morte recolligit ungues.
Pygmæi hic stillat lentus de vulnere sanguis, Singultusque ciet crebros, pedibusque pusillis Tundit humum, et moriens unguem execratur acutum. Estuat omne solum strepitu, tepidoque rubescit Sanguine, sparguntur gladii, sparguntur et alæ, Unguesque et digiti, commistaque rostra lacertis.
Pygmeadum sævit, mediisque in millibus ardet Ductor, quem late hinc atque hinc pereuntia cingunt Corpora fusa gruum; mediaque in morte vagatur, Nec plausu alarum nec rostri concidit ictu. Ille gruum terror, illum densissima circum Miscetur pugna, et bellum omne laborat in uno : Cum, subito appulsus (sic dî voluere) tumultu Ex inopino ingens et formidabilis ales
Comprendit pedibus pugnantem; et (triste relatu) Sustulit in cœlum; bellator ab unguibus hæret Pendulus, agglomerat strepitu globus undique densus Alituum; frustra pygmæi lumine mœsto
Regem inter nubes lugent, solitoque minorem Heroem aspiciunt gruibus plaudentibus escam. Jamque recrudescit bellum, grus desuper urget Pygmæum rostro, atque hostem petit ardua morsu; Tum fugit alta volans; is sursum brachia jactat Vulneris impatiens, et inanes sævit in auras. Talis erat belli facies, cum Pelion ingens Mitteret in cœlum Briareus, solioque Tonantem Præcipitem excuteret; sparguntur in æthere toto Fulminaque scopulique: flagrantia tela deorsum Torquentur Jovis acta manu, dum vasta gigantum Corpora fusa jacent, semiustaque sulphure fumant. Viribus absumptis penitus pygmeia tandem Agmina languescunt; ergo pars vertere terga Horribili perculsa metu, pars tollere vocem Exiguam; late populus cubitalis oberrat. Instant a tergo volucres, lacerantque trahuntque Immites, certæ gentem extirpare nefandam.
Sic pygmæa domus multos dominata per annos, Tot bellis defuncta, gruum tot læta triumphis,
Funditus interiit: nempe exitus omnia tandem Certus regna manet, sunt certi denique fines, Quos ultra transire nefas: sic corruit olim Assyriæ imperium, sic magnæ Persidis imis Sedibus eversum est, et majus utroque Latinum. Elysii valles nunc agmine lustrat inani,
Et veterum heroum miscetur grandibus umbris Plebs parva: aut, si quid fidei mereatur anilis Fabula, pastores per noctis opaca pusillas Sæpe vident umbras, pygmæos corpore cassos. Dum secura gruum, et veteres oblita labores, Lætitiæ penitus vacat, indulgetque choreis, Angustosque terit calles, viridesque per orbes Turba levis salit, et lemurum cognomine gaudet.
AD ALTARE COL. MAGD. OXON.
EGREGIOS fuci tractus, calamique labores, Surgentesque hominum formas, ardentiaque ora Judicis, et simulachra modis pallentia miris, Terribilem visu pompam, tu carmine musa Pande novo, vatique sacros accende furores. Olim planitiem (quam nunc fœcunda colorum Insignit pictura) inhonesto et simplice cultu Vestiit albedo, sed ne rima ulla priorem Agnoscat faciem, mox fundamenta futuræ Substravit pictor tabulæ, humoremque sequacem Per muros traxit; velamine moenia crasso Squallent obducta, et rudioribus illita fucis. Utque (polo nondum stellis fulgentibus apto)
Ne spatio moles immensa dehiscat inani, Per cava cœlorum, et convexa patentia late Hinc atque hinc interfusus fluitaverat æther; Mox radiante novum torrebat lumine mundum Titan, et pallens alienos mitius ignes
Cynthia vibrabat; crebris nunc consitus astris Scintillare polus, nunc fulgor lacteus omne Diffluere in cœlum, longoque albescere tractu. Sic, operis postquam lusit primordia pictor, Dum sordet paries, nullumque fatetur Apellem,
« ForrigeFortsæt » |