Etenim duo esse hæc maxima in philosophiâ, judicium veri et finem LONDON: PRINTED FOR C. J. G. & F. RIVINGTON, ST. PAUL'S CHURCH-YARD, AND WATERLOO-PLACE, PALL-MALL. MDCCCXXX. Pars ista humanæ philosophiæ, quæ ad Logicam spectat, ingeniorum plurimorum gustui ac palato minus grata est; et nihil aliud videtur quam spinosæ Nam sicut verè dicitur scientiam esse subtilitatis laqueus ac tendicula. animi pabulum; ita in hoc pabulo appetendo et diligendo plerique palatum nacti sunt Israelitarum simile in deserto; quos cupido incepit redeundi ad ollas carnium; mannæ autem fastidium cepit: quæ licet cibus fuerit cœlestis, minus tamen sentiebatur almus et sapidus. Eodem modo (ut plurimum) illæ scientiæ placent, quæ habent infusionem nonnullam carnium magis esculentam: quales sunt historia civilis, mores, prudentia politica, circa quas hominum cupiditates, laudes, fortunæ vertuntur et occupatæ sunt. At istud lumen siccum plurimorum mollia et madida ingenia offendit et torret. Cæterum unamquamque rem propriá si placet dignitate metiri, rationales scientiæ reliquarum omnino claves sunt-atque quemadmodum manus instrumentum instrumentorum, anima forma formarum, ita et illæ artes artium ponendæ sunt; neque solum dirigunt sed et roborant, sicut sagittandi usus et habitus, non tantum facit ut melius quis collimet, sed ut arcum tendat Bacon. De Augm. Scient. Lib. V. Cap. 1. fortiorem. |