Πομπήϊος πρὸς Κυνοκλόπον
Καυχώμενος.

Φρεροδόμων γι κυνῶν Πομπήϊός εἰμι ἄρισος,
Ἶςον και πολλοῖς ἀνδράσιν ἀρχινοῦ.

Ὁ αὐτὸς πρὸς τὸν αὐτον
Δεόμενος.

Μη με δέης (ειρῇσιν, ἐλέυθερον ἦμας ἀπέρας
Οὐ φώρ ἐιμι ἔγω, ἐ φυγὰς, ἔτε φονεύς.
Δεσπότη ἀλλὰ φίλος, πισός τε, και ἀιὲν ὀπηδὸς,
Ὃς νῦν εἵνεκ ̓ ἐμὲ πένθος ἄπλησον ἔχει ;
Και τάφον ἰδρύνει κενεόν τινι ἐν περιωπῇ,
Πολλὰ καὶ αἰάζων δειλ ̓ ἐλεγεια χέει.

Αῦσόν μ ̓ ἦν ἄκακον, και, εἴπερ λύτρον ἀπαιτεῖς,
Τον περιδείραιον χαλκὸν ἅπανα λάβε.

W. Υ.

* Written by Parfon ADAMS, the late Editor of HEDERIC'S Lexicon.

END OF VOL. I.

1

Library on or before the last date stamped below.

A fine of five cents a day is incurred by retaining it beyond the specified time. Please return promptly.