Quanta Polonum levat aura cygnum !

* Humana linquens (en fibi devii
Montes recedunt) luxuriantibus
Spatiatur in aëre pennis.

Seu tu fortè virum tollis ad æthera,
Cognatofve thronos & patrium polum
Vifurus confurgis ovans,

Vifum fatigas, aciemque fallis,
Dum tuum à longè ftupeo volatum
O non imitabilis ales.

Sarbivii ad nomen gelida incalet
Mufa, fimul totus fervefcere

Sentio, ftellatas levis induor

Alas & tollor in altum.

Jam juga Zionis radens pede

Elato inter fidera radens vertice
Longè defpecto mortaia.

Quam juvat altifonis volitare per æthera pennis,
Et ridere procul fallacia gaudia fêcli

Terrellæ grandia inania,

Quæ mortale genus (heu male) deperit.
O curas hominum miferas! Cano,
Et miferas nugas diademata!

Ventofæ fortis ludibrium.

En mihi fubfidunt terrenæ à pectore fæces,
Geftit & effrænis divinum effundere carmen
Mens afflata Deo

* Lib. ii. Ode V.

VOL. LVI.

L

at

-at vos heroes & arma

Et procul efte Dii, ludicra numina.
Quid mihi cum veftræ pondere lanceæ,
Pallas! aut veftris, Dyonyfe, Thyrfis?
Et Clava, & Anguis, & Leo, & Hercules,
Et brutum tonitru fictitii Patris,

Abftate à carmine noftro.

Te, Deus Omnipotens! te noftra fonabit Jesu
Mufa, nec affueto cœleftes barbiton aufû

Tentabit numeros. Vafti fine limite numen & Immenfum fine lege deum numeri fine lege fonabunt.

Sed mufam magna pollicentem deftituit vigor; Divino jubare perftringitur oculorum acies. En labafcit pennis, tremit artubus, ruit deorfum per inane ætheris, jacet victa, obftupefcit, filet.

Ignofcas, reverende vir, vano conamini; fragmen hoc rude licet & impolitum æqui boni confulas, & gratitudinis jam diu debitæ in partem reponas.

Votum,

Votum, feu Vita in terris beata.

Ad virum digniffimum

JOHANNEM HARTOPPIUM, Bartum,

HARTOPPI

ARTOPPI eximio ftemmate nobilis.

Venaque ingenii divite, fi roges

Quem mea Mufa beat,

Ille mihi felix ter & ampliùs,

Et fimiles fuperis annos agit

Qui fibi fufficiens femper adeft fibi."
Hunc longè à curis mortalibus

Inter agros, fylvafque filentes

Se mufifque fuis tranquillâ in pace fruentem
Sol oriens videt & recumbens.

Non fuæ vulgi favor infolentis
(Plaufus infani tumidus popelli)
Mentis ad facram penetrabit arcem,
Feriat licèt æthera clamor.

Nec gaza flammans divitis Indiæ,
Nec, Tage, veftra fulgor arenulæ
Ducent ab obfcurâ quiete
Ad laquear radiantis aulæ.

O fi daretur ftamina proprii
Tractare fufi pollice proprio,
L 2

1702.

Atque

Atque meum mihi fingere fatum; Candidus vitæ color innocentis

Fila nativo decoraret albo

Non Tyriâ vitiata conchâ.

Non aurum, non gemma nitens, nec purpura telæ
Intertexta forent invidiofa meæ.

Longè à triumphis, & fonitu tubæ
Longè remotos tranfigerem dies:
Abftate fafces (fplendida vanitas)
Et vos abftate, coronæ.
Pro meo tecto cafa fit, falubres
Captet Auroras, procul urbis atro
Diftet à fumo, fugiatque longè
Dura phthifis mala, dura tuffis.
Difplicet Byrfa & fremitu molefto
Turba mercantûm; gratiùs alvear
Demulcet aures murmure, gratius
Fons falientis aquæ.

Litigiofa fori me terrent jurgia, lenes
Ad fylvas properans rixofas execror artes
Eminus in tuto à linguis-

Blandimenta artis fimul æquus odi,
Valete, cives, & amoena fraudis
Verba; proh mores! & inane facri
Nomen amici !

Tuque quæ noftris inimica mufis

Felle facratum vitias amorem, Abfis æternùm, diva libidinis

Et pharetrate puer !

Hinc, hinc, Cupido, longiùs avola?
Nil mihi cum fœdis, puer, ignibus;
Æthereâ fervent face pectora,
Sacra mihi Venus eft Urania,
Et juvenis Jeffæus amor mihi.

Cœlede carmen (nec taceat lyra
Jeffæa) lætis auribus infonet,
Nec Watfianis è medullis

Ulla dies rapiet vel hora.

Sacri libelli, deliciæ meæ,
Et vos, fodales, femper amabiles,

Nunc fimul adfitis, nunc viciffim,

Et fallite tædia vitæ.

To Mrs. SINGER, afterwards Mrs. Row E.

On the Sight of fome of her divine Poems, never

printed.

July 19, 1706.

ON the fair banks of gentle Thames

I tun'd my harp; nor did celestial themes
Refuse to dance upon my strings:

There beneath the evening sky

I fung my cares afleep, and rais'd my wishes high
To everlasting things.